Δευτέρα 7 Απριλίου 2014
Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2013
Ληγμένα τρόφιμα και Φράιμπανκ 100 χρόνια μετά (ένα επίκαιρο κείμενο του Λένιν)
αντιγράφουμε από antigeitonies
Όταν πρωτοειπώθηκε, πριν κανένα χρόνο, ότι τα σούπερ μάρκετ θα πουλάνε ληγμένα τρόφιμα "ελεγμένα" για την ασφάλειά τους βρήκαμε αυτό το κείμενο του Λένιν που αναφερόταν σε ένα παρόμοιο ζήτημα ακριβώς πριν 100 χρόνια, τον Ιούνιο του 1913. Αντί όποιου άλλου σχολίου το αναδημοσιεύουμε και τώρα με αφορμή το ...χαρμόσυνο νέο ότι από πρώτη Σεπτέμβρη θα εφαρμοστεί αυτό το ...φιλολαϊκό μέτρο!
Τι εντυπωσιακό Νέο! Ποια ζωτική ανάγκη των εργατών βρίσκει την ικανοποίησή της! Φτηνό κρέας για το Λαό - που; τι; πως;
Στα δημοτικά σφαγεία της Μόσχας άνοιξε ένα "φράιμπανκ", δηλαδή ένα μαγαζί για την πώληση φτηνού, ακίνδυνου, σχετικά κατάλληλου κρέατος. Αυτά έγραψε η "Ρούσκογε Σλόβο".
Φτηνό κρέας, πάει καλά. Τί σημαίνει όμως αυτό το "ακίνδυνο", το "σχετικά κατάλληλο" (επομένως, μπορεί να πει κανείς: "σχετικά ακατάλληλο!") κρέας;
Να τι σημαίνει:
Όταν το ζώο πηγαίνει για πώληση, το εξετάζει η κτηνιατρική υπηρεσία. Το άρρωστο ζώο ξεσκαρτάρεται. Δεν επιτρέπεται το σφάξιμό του, επειδή με την χρησιμοποίησή του για τροφή υπάρχει κίνδυνος να κολλήσουν οι άνθρωποι διάφορες αρρώστιες. Πάρα πολύ συχνά ξεσκαρτάρονται τα φυματικά ζώα (τα χτικιασμένα), και τα ζώα που έχουν παράσιτα. Από τον συνολικό αριθμό των 450.000 ζώων που περνούν από τα σφαγεία της Μόσχας ξεσκαρτάρονται σαν ύποπτα κάπου 30.000.
Έτσι λοιπόν, αυτά τα ζώα, που είναι ύποπτα για παράσιτα και φυματίωση, τα καθιστούν ακίνδυνα, βράζοντάς τα επί τρεις ώρες περίπου σε ειδικό κλίβανο κάτω από την επίβλεψη του κτηνίατρου. Τα παράσιτα και τα μικρόβια της φυματίωσης εξοντώνονται με το βράσιμο. Ίσως, λοιπόν, όλα, ή σχεδόν όλα, να εξοντώνονται εντελώς ή να εξοντώνονται σχεδόν εντελώς! Κι έτσι έχουμε ένα ακίνδυνο, βρασμένο και φτηνό κρέας.
"Για να πεθάνεις από αυτό - λέει ο λαός, σύμφωνα με το σχόλιο της "Ρούσκογε Σλόβο" - φυσικά δεν πεθαίνεις, αλλά μπορείς ωστόσο ν΄αρπάξεις χτικιό ή να χαλάσεις το στομάχι σου, γιατί το ζώο, όπως ξέρουμε, ήταν άρρωστο".
Οι αγοραστές είναι πάρα πολλοί. Ακόμα κι΄από την Μόσχα έρχονται εργάτες. Οι ουρές περιμένουν ώρες ολόκληρες. Στην πρωινή ουρά οι πιο πολλοί είναι γυναίκες-νοικοκυρές, στην απογευματινή εργάτες, κυρίως οικοδόμοι.
Το βρασμένο, ακίνδυνο κρέας, από το οποίο δεν πεθαίνεις, αλλά χαλάς το στομάχι σου, είναι ακριβώς για το λαό. Το πραγματικό κρέας δεν είναι για την τσέπη του λαού.
Λένε ότι όσο πιο προσεκτική είναι η κτηνιατρική υπηρεσία, τόσο περισσότερα κρέατα ξεσκαρτάρονται.
"Έτσι", - συμπεραίνει η "Ρούσκογε Σλόβο" - ο πληθυσμός ενδιαφέρεται από δύο πλευρές για την προσεκτική επίβλεψη: οι μεσαίες τάξεις ενδιαφέρονται να φτάνει από τα σφαγεία στην αγορά υγιεινό κρέας, η φτωχολογιά να ξεσκαρτάρονται όσο το δυνατό περισσότερα ζώα, και το "φράιμπανκ" να έχει αρκετό κρέας".
Να σε ποιά πολιτισμένη και φιλάνθρωπη εποχή ζούμε: μάθαμε να κινούμε το ενδιαφέρον του κόσμου "από δυο πλευρές". Και πόση "ελευθερία" για το φτηνό κρέας! Γιατί "φράιμπανκ" στα γερμανικά σημαίνει "ελεύθερο μαγαζί".
Πολιτισμός, ελευθερία, φτήνια προιόντων, αναζωογόνηση του εμπορίου, όλα για το λαό! Μόλις δείτε την αγγελία: "εταιρία λαικών διαμερισμάτων" θα ξέρετε ότι το υπόγειο, ή η σοφίτα, θα είναι φτηνά και κάτω από ιατρική εποπτεία: για να πεθάνεις, φυσικά δεν θα πεθάνεις, αλλά από φυματίωση θα αρρωστήσεις.
Μόλις δείτε την επιγραφή: "λαϊκό εστιατόριο", μπείτε μέσα άφοβα. Θα έχει φτηνό, βρασμένο κρέας, που πέρασε με έλεγχο από το σφαγείο, και κρέας που πέρασε χωρίς έλεγχο από το σφαγείο. Μόλις δείτε την επιγραφή: "λαϊκή βιβλιοθήκη", μπορείτε να πανηγυρίζετε. Θα βρείτε εκεί φτηνή, ή και δωρεάν μπροσούρα, που εκδόθηκε από την "Ένωση του Ρώσικου Λαού" [1] ή από την πανρώσικη λέσχη των εθνικιστών, κάτω από την ιατρική εποπτεία της πνευματικής λογοκρισίας.
Λένε πως γρήγορα θ΄ανοίξουν "φράιμπανκ" για "λαϊκό" ψωμί... από χόρτο, ακίνδυνο, βρασμένο, κατασκευασμένο κάτω από κτηνιατρική- συγγνώμη, από ιατρική εποπτεία ήθελα να πω.
Πολιτισμός, ελευθερία, φτήνια προϊόντων όλα για το λαό! Και ο πληθυσμός θα αρχίσει όλο και περισσότερο να ενδιαφέρεται από δυο πλευρές: οι πλούσιοι να είναι το κρέας τους υγιεινό και η φτωχολογιά να έχει το "φράιμπανκ" με το σχετικά-κατάλληλο κρέας.
Σημείωση
1. "Ένωση του Ρώσικου Λαού": αντιδραστική οργάνωση των άκρων μοναρχικών. Το σύνθημά της ήταν "ορθοδοξία, απολυταρχία, λαικότητα". Κύριες πρακτικές της ήταν η διοργάνωση πογκρόμ και οι πολιτικές δολοφονίες.
Το παραπάνω άρθρο γράφτηκε από τον Λένιν στις 8 Ιούνη του 1913 και δημοσιεύτηκε μια εβδομάδα μετά στην "Πράβντα", με την υπογραφή "Β."
πηγή: Red NoteBook μεσω antigeitonies
Όταν πρωτοειπώθηκε, πριν κανένα χρόνο, ότι τα σούπερ μάρκετ θα πουλάνε ληγμένα τρόφιμα "ελεγμένα" για την ασφάλειά τους βρήκαμε αυτό το κείμενο του Λένιν που αναφερόταν σε ένα παρόμοιο ζήτημα ακριβώς πριν 100 χρόνια, τον Ιούνιο του 1913. Αντί όποιου άλλου σχολίου το αναδημοσιεύουμε και τώρα με αφορμή το ...χαρμόσυνο νέο ότι από πρώτη Σεπτέμβρη θα εφαρμοστεί αυτό το ...φιλολαϊκό μέτρο!
Τι εντυπωσιακό Νέο! Ποια ζωτική ανάγκη των εργατών βρίσκει την ικανοποίησή της! Φτηνό κρέας για το Λαό - που; τι; πως;
Του Βλαδίμηρου Ίλιτς Λένιν
Στα δημοτικά σφαγεία της Μόσχας άνοιξε ένα "φράιμπανκ", δηλαδή ένα μαγαζί για την πώληση φτηνού, ακίνδυνου, σχετικά κατάλληλου κρέατος. Αυτά έγραψε η "Ρούσκογε Σλόβο".
Φτηνό κρέας, πάει καλά. Τί σημαίνει όμως αυτό το "ακίνδυνο", το "σχετικά κατάλληλο" (επομένως, μπορεί να πει κανείς: "σχετικά ακατάλληλο!") κρέας;
Να τι σημαίνει:
Όταν το ζώο πηγαίνει για πώληση, το εξετάζει η κτηνιατρική υπηρεσία. Το άρρωστο ζώο ξεσκαρτάρεται. Δεν επιτρέπεται το σφάξιμό του, επειδή με την χρησιμοποίησή του για τροφή υπάρχει κίνδυνος να κολλήσουν οι άνθρωποι διάφορες αρρώστιες. Πάρα πολύ συχνά ξεσκαρτάρονται τα φυματικά ζώα (τα χτικιασμένα), και τα ζώα που έχουν παράσιτα. Από τον συνολικό αριθμό των 450.000 ζώων που περνούν από τα σφαγεία της Μόσχας ξεσκαρτάρονται σαν ύποπτα κάπου 30.000.
Έτσι λοιπόν, αυτά τα ζώα, που είναι ύποπτα για παράσιτα και φυματίωση, τα καθιστούν ακίνδυνα, βράζοντάς τα επί τρεις ώρες περίπου σε ειδικό κλίβανο κάτω από την επίβλεψη του κτηνίατρου. Τα παράσιτα και τα μικρόβια της φυματίωσης εξοντώνονται με το βράσιμο. Ίσως, λοιπόν, όλα, ή σχεδόν όλα, να εξοντώνονται εντελώς ή να εξοντώνονται σχεδόν εντελώς! Κι έτσι έχουμε ένα ακίνδυνο, βρασμένο και φτηνό κρέας.
"Για να πεθάνεις από αυτό - λέει ο λαός, σύμφωνα με το σχόλιο της "Ρούσκογε Σλόβο" - φυσικά δεν πεθαίνεις, αλλά μπορείς ωστόσο ν΄αρπάξεις χτικιό ή να χαλάσεις το στομάχι σου, γιατί το ζώο, όπως ξέρουμε, ήταν άρρωστο".
Οι αγοραστές είναι πάρα πολλοί. Ακόμα κι΄από την Μόσχα έρχονται εργάτες. Οι ουρές περιμένουν ώρες ολόκληρες. Στην πρωινή ουρά οι πιο πολλοί είναι γυναίκες-νοικοκυρές, στην απογευματινή εργάτες, κυρίως οικοδόμοι.
Το βρασμένο, ακίνδυνο κρέας, από το οποίο δεν πεθαίνεις, αλλά χαλάς το στομάχι σου, είναι ακριβώς για το λαό. Το πραγματικό κρέας δεν είναι για την τσέπη του λαού.
Λένε ότι όσο πιο προσεκτική είναι η κτηνιατρική υπηρεσία, τόσο περισσότερα κρέατα ξεσκαρτάρονται.
"Έτσι", - συμπεραίνει η "Ρούσκογε Σλόβο" - ο πληθυσμός ενδιαφέρεται από δύο πλευρές για την προσεκτική επίβλεψη: οι μεσαίες τάξεις ενδιαφέρονται να φτάνει από τα σφαγεία στην αγορά υγιεινό κρέας, η φτωχολογιά να ξεσκαρτάρονται όσο το δυνατό περισσότερα ζώα, και το "φράιμπανκ" να έχει αρκετό κρέας".
Να σε ποιά πολιτισμένη και φιλάνθρωπη εποχή ζούμε: μάθαμε να κινούμε το ενδιαφέρον του κόσμου "από δυο πλευρές". Και πόση "ελευθερία" για το φτηνό κρέας! Γιατί "φράιμπανκ" στα γερμανικά σημαίνει "ελεύθερο μαγαζί".
Πολιτισμός, ελευθερία, φτήνια προιόντων, αναζωογόνηση του εμπορίου, όλα για το λαό! Μόλις δείτε την αγγελία: "εταιρία λαικών διαμερισμάτων" θα ξέρετε ότι το υπόγειο, ή η σοφίτα, θα είναι φτηνά και κάτω από ιατρική εποπτεία: για να πεθάνεις, φυσικά δεν θα πεθάνεις, αλλά από φυματίωση θα αρρωστήσεις.
Μόλις δείτε την επιγραφή: "λαϊκό εστιατόριο", μπείτε μέσα άφοβα. Θα έχει φτηνό, βρασμένο κρέας, που πέρασε με έλεγχο από το σφαγείο, και κρέας που πέρασε χωρίς έλεγχο από το σφαγείο. Μόλις δείτε την επιγραφή: "λαϊκή βιβλιοθήκη", μπορείτε να πανηγυρίζετε. Θα βρείτε εκεί φτηνή, ή και δωρεάν μπροσούρα, που εκδόθηκε από την "Ένωση του Ρώσικου Λαού" [1] ή από την πανρώσικη λέσχη των εθνικιστών, κάτω από την ιατρική εποπτεία της πνευματικής λογοκρισίας.
Λένε πως γρήγορα θ΄ανοίξουν "φράιμπανκ" για "λαϊκό" ψωμί... από χόρτο, ακίνδυνο, βρασμένο, κατασκευασμένο κάτω από κτηνιατρική- συγγνώμη, από ιατρική εποπτεία ήθελα να πω.
Πολιτισμός, ελευθερία, φτήνια προϊόντων όλα για το λαό! Και ο πληθυσμός θα αρχίσει όλο και περισσότερο να ενδιαφέρεται από δυο πλευρές: οι πλούσιοι να είναι το κρέας τους υγιεινό και η φτωχολογιά να έχει το "φράιμπανκ" με το σχετικά-κατάλληλο κρέας.
Σημείωση
1. "Ένωση του Ρώσικου Λαού": αντιδραστική οργάνωση των άκρων μοναρχικών. Το σύνθημά της ήταν "ορθοδοξία, απολυταρχία, λαικότητα". Κύριες πρακτικές της ήταν η διοργάνωση πογκρόμ και οι πολιτικές δολοφονίες.
Το παραπάνω άρθρο γράφτηκε από τον Λένιν στις 8 Ιούνη του 1913 και δημοσιεύτηκε μια εβδομάδα μετά στην "Πράβντα", με την υπογραφή "Β."
πηγή: Red NoteBook μεσω antigeitonies
Παρασκευή 12 Απριλίου 2013
Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
Άρθρο - κριτική πάνω στην άποψη περί επιχειρηματικού πανεπιστημίου
 |
| 1 |
 |
| 2 |
 |
| 3 |
 |
| 4 |
 |
| 5 |
 |
| 6 |
Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012
Άβαταρ και Πράσινο Κυνήγι
το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε στο Έναυσμα #33 και αναδημοσιεύεται σήμερα με αφορμή την πρόσφατη εκδήλωση στο "Εκτός των τειχών"
Στο μέλλον, οι φυσικές πηγές της Γης έχουν εξαντληθεί και οι άνθρωποι αναζητούν διέξοδο στο διάστημα. Στο μακρινό πλανήτη Πανδώρα, υπάρχουν κοιτάσματα ενός πανάκριβου ορυκτού, που γίνεται στόχος της αποστολής μιας πολυεθνικής που θέλει να το εκμεταλλευτεί. Όμως ακριβώς πάνω από τα κοιτάσματα κατοικούν μπλε μεγαλόσωμα ανθρωποειδή, η ιθαγενής φυλή Naa’vi που ζει σε απόλυτη αρμονία και αλληλεξάρτηση με τη φύση, σαν ένας ενιαίος οργανισμός. Τη φυλή αυτή μελέτησαν οι γήινοι επιστήμονες και ανέπτυξαν μια τεχνολογία όπου ανθρώπινο και εξωγήινο DNA συνδυάζονται και προκύπτει το Άβαταρ, το εξωγήινο σώμα του ανθρώπου, που μέσω μιας διαδικασίας μεταφοράς συνείδησης μπορεί να το χειρίζεται σαν δικό του. Ο βετεράνος πεζοναύτης Jake Sully καλείται να πάρει τη θέση του νεκρού δίδυμου αδερφού του, και χρησιμοποιώντας το Άβατάρ του – αφού μοιράζονταν το ίδιο DNA – να έρθει σε επαφή με τη φυλή, να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους και να τους πείσει να μεταφέρουν τον οικισμό τους σε άλλη περιοχή του πλανήτη ώστε να αρχίσει η εξόρυξη ειρηνικά. Όμως, φυσικά, η διαδικασία αυτή είναι χρονοβόρα, οι ιθαγενείς δύσπιστοι και η εταιρία βιάζεται να ξεκινήσει έχοντας στο μέρος της και τα στελέχη της στρατιωτικής αποστολής που τη συνοδεύει. Έτσι, ξεκινά απροειδοποίητα πυρ κατά του οικισμού. Ο Jake στο μεταξύ, συνδέεται ερωτικά με την κόρη του αρχηγού, και βοηθάει στην υπεράσπιση των Naa’vi από την επίθεση. Στο τέλος η γήινοι αποχωρούν έχοντας υποστεί ήττα και ο Jake παραμένει στον πλανήτη, ως μέλος πλέον της φυλής που πρέπει να επουλώσει τις πληγές που άφησε ο πόλεμος στη φύση.
«Έβαλα σε αυτή την ταινία όλα όσα πάντα ήθελα να δω στη ζωή μου» Τζ. Κάμερον
Και όντως, έχει τα πάντα. Μάχες στο διάστημα (star wars), βιοτεχνολογία, εξωγήινους, δράκους, μαγεία, παράξενους κόσμους ουτοπικούς, έναν ασύμβατο έρωτα a la Pocahontas, αιμοδιψείς στρατιωτικούς, παραδόπιστους καπιταλιστές, αλτρουισμό και αυτοθυσία. Και όλα αυτά σε τρεις διαστάσεις!
Το Άβαταρ παρουσιαζόταν ως η απόλυτη κινηματογραφική εμπειρία. Σε τρισδιάστατη προβολή ήταν μια εμπειρία πρωτόγνωρη – καθώς όλες οι προηγούμενες απόπειρες 3D ταινιών ήταν απογοητευτικές – και ίσως συναρπαστική. Άλλωστε τα όσκαρ που κέρδισε τελικώς ήταν αυτά της καλλιτεχνικής διεύθυνσης, οπτικών εφέ και φωτογραφίας. Όμως ακόμη και η εξεζητημένη τεχνολογία δεν μπόρεσε να καλύψει το κενό που δημιουργούν το αδύναμο σενάριο, τα διαδοχικά κλισέ, η φλυαρία σε αρκετά σημεία κατά τη σχεδόν 3ωρη διάρκεια, που ήταν πιο έντονα για όσους είδαν την ταινία σε δύο διαστάσεις.
Αμέσως μετά το αίσιο τέλος, γεννούνται αβίαστα ερωτήματα. Ποιό είναι το νόημα της ταινίας; Θα εγκατέλειπαν οι γήινοι τόσο εύκολα μια πηγή αμύθητου κέρδους ή θα επανέλθουν σε ένα σήκουελ δριμύτεροι; Τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε η «μαγεία» του εξωγήινου οικοσυστήματος; Και τι αν ο Jake εκτελουσε τις εντολές; Είναι μια ταινία για την οικολογική καταστροφή;
Πολλοί σύγκριναν τον πόλεμο στην Πανδώρα με τον πόλεμο στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, δίνοντάς της ένα αντιπολεμικό χαρακτήρα. Ο Κάμερον ποτέ δεν έκρυψε τον ουμανισμό και τη συμπάθειά του προς τους καταπιεσμένους. Στον Τιτανικό, με τους φτωχούς παστωμένους στα έγκατα του πλοίου από τη μια και με τις ανέσεις των αστών από την άλλη, μια νεαρή της υψηλής κοινωνίας και ένα εργατόπαιδο, ερωτεύονται με φόντο την τραγική βύθιση του πλοίου, μαζί με του οποίου το τέλος έρχεται και το τέλος του έρωτά τους. Εδώ όμως δεν υπάρχουν χαμένοι έρωτες, αλλά ένα οικοσύστημα που πρέπει να ξαναχτιστεί και μια φυλή ξεριζωμένη αλλά και νικήτρια. Για πόσο όμως; Μπορεί να αντιστάθηκαν και να κέρδισαν τη μάχη, ο εχθρός όμως αργά ή γρήγορα θα επανέλθει και πολύ πιθανό να κερδίσει τον πόλεμο.
Αν κάτι ξεχωριστό βγαίνει από το Άβαταρ, δεν είναι η κραυγή για την οικολογική καταστροφή, ούτε το αντιπολεμικό μήνυμα. Αλλά ότι αν οι ιμπεριαλιστές βάλουν ένα στόχο, δεν υπολογίζουν καμιά ζωή, καμιά οικολογική καταστροφή. Πόσο μάλλον στον πραγματικό κόσμο, που δεν κερδίζεται ένας πόλεμος από έναν άνθρωπο και δεν υπάρχει η μαγεία για να γείρει η ζυγαριά προς τους «καλούς» την έσχατη στιγμή.
Στον πλανήτη Γη, στην όχι και τόσο παραμυθένια Ινδία, διαδραματίζεται ένα άλλο Άβαταρ. Οι νότιοι λόφοι της ινδικής πολιτείας Ορίσσα, που κατοικούνται από τη φυλή Dongria Kondh, πωλήθηκαν σε μεταλλευτικές επιχειρήσεις που σχεδιάζουν να εκμεταλλευτούν τα τεράστια αποθέματα βωξίτη που έχουν, αξίας τουλάχιστον 4 τρισ. δολαρίων. Σε αντίδραση σε αυτό το πρόγραμμα, ξέσπασε μια οπλισμένη εξέγερση από τους μαοϊκούς αντάρτες, γνωστοί με το όνομα Ναξαλίτες. Δεν καβαλούν δράκους ούτε περιμένουν τον εχθρό να αυτομολήσει και να τους σώσει. Όπως γράφει η Αρουντάτι Ρόι, «Ο αγώνας τους για μια πιο αξιοπρεπή ζωή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα μαοϊκά στελέχη που έχουν ζήσει, έχουν εργαστεί και έχουν παλέψει στο πλευρό τους για δεκαετίες. Εάν οι άνθρωποι αυτής της φυλής έχουν πάρει τα όπλα, αυτό έγινε επειδή η κυβέρνηση, που δεν τους έχει δώσει τίποτα άλλο παρά μόνο βία και παραμέληση, θέλει τώρα να τους αρπάξει το τελευταίο πράγμα που τους έχει απομείνει, τη γη τους. Πιστεύουν ότι εάν δεν παλέψουν για τη γη τους, θα αφανιστούν. Οι κουρελιασμένοι, υποσιτισμένοι στρατιώτες , πολλοί από τους οποίους δεν έχουν δει ποτέ ένα τραίνο ή ένα λεωφορείο ή έστω μια μικρή πόλη, παλεύουν μόνο για την επιβίωση.»
Όμως αντί για τη συμπαράσταση της κοινής γνώμης, ο αγώνας τους είτε θάβεται από τα διεθνή ΜΜΕ είτε κατασυκοφαντείται: «εξτρεμιστική αντίσταση στην πρόοδο», «κόκκινη τρομοκρατία» που για την καταπολέμησή της έχει εξαπολύσει η Ινδική κυβέρνηση την επιχείρηση «Πράσινο Κυνήγι»
Συμπερασματικά, το Άβαταρ φτιάχτηκε για να συγκινήσει τα φιλειρηνικά, ανθρωπιστικά γούστα μιας κοινωνίας που καταδικάζει τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται. Που μπορεί να συμπάσχει με τους ιθαγενείς της Πανδώρα αλλά όχι και της Ινδίας. Αντίθετα, όποιος αντιστέκεται στην «πρόοδο» και παίρνει τα όπλα για την επιβίωση αξίζει την απόρριψη και την εξόντωση.
Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)